اینم یه داستان خوندنی واسه دوستانه عزیزم !!!!!!

یکی بود یکی نبود .
غیر از خدای مهربون هیچ کس نبود .
یه روز مادر شنل قرمزی رو به دخترش کرد و گفت :
عزیزم چند روزه مادر بزرگت مبایلش و جواب نمیده . هرچی SMS هم براش میزنم
باز جواب نمده . online هم نشده چند روزه . نگرانشم .
چندتا پیتزا بخر با یه اکانت ماهانه براش ببر . ببین حالش چطوره .
شنل قرمزی گفت : مامی امروز نمیتونم .
قراره با پسر شجاع و دوست دخترش خانوم کوچولو و خرس مهربون بریم دیزین اسکی .
مادرش گفت : یا با زبون خوش میری . یا میدمت دست داداشت گوریل انگوری لهت کنه .
شنل قرمزی گفت : حیف که بهشت زیر پاتونه . باشه میرم .
فقظ خواستین برین بهشت کفش پاشنه بلند نپوشین .
مادرش گفت : زود برگرد . قراره خانواده دکتر ارنست بیان.
می خوان  ازت خواستگاری کنن واسه پسرشون .
شنل قرمزی گفت : من که گفتم از این پسر لوس دکتر خوشم نمیاد .
یا رابین هود یا هیچ کس . فقط اون و می خوام .
شنل قرمزی با پژوی ۲۰۶ آلبالوئی که تازه خریده از خونه خارج میشه .
بین راه حنا دختری در مزرعه رو میبینه .
شنل‌: حنا کجا میری ؟؟؟
حنا : وقت آرایشگاه دارم . امشب یوگی و دوستان پارتی دعوتم کردن .
شنل : ای نا کس حالا تنها میپری دیگه !!
حنا : تو پارتی قبلی که بچه های مدرسه آلپ گرفته بودن امل بازی در آوردی .
بهت گفتن شب بمون گفتی مامانم نگران میشه . بچه ها شاکی شدن دعوتت نکردن .
شنل : حتما اون دختره ایکبری سیندرلا هم هست ؟؟؟
حنا : آره با لوک خوشانس میان .
شنل : برو دختره ...........................................
( به علت به کار بردن الفاظ رکیک غیر قابل پخش بود )
شنل قرمزی یه تیک آف میکنه و به راهش ادامه میده .
پشت چراغ قرمز چشمش به نل می خوره !!!!!
ماشینا جلوش نگه میداشتن اما به توافق نمی رسیدن و می رفتن .
میره جلو سوارش میکنه .
شنل : تو که دختر خوبی بودی نل !!!!!
نل : ای خواهر . دست رو دلم نذار که خونه .
با اون مرتیکه ...... راه افتادیم دنبال ننه فلان فلان شدمون .
شنل : اون که هاج زنبور عسل بود .
نل : حالا گیر نده . وسط راه بابا بزرگمون چشمش خورد به مادر پرین رفت گرفتش .
این دختره پرین هم با ما نساخت ما رو از خونه انداختن بیرون .
زندگی هم که خرج داره . نمیشه گشنه موند .
شنل قرمزی : نگاه کن اون رابین هود نیست ؟؟؟؟ کیف اون زن رو قاپید .
نل : آره خودشه . مگه خبر نداشتی ؟ چند ساله زده تو کاره کیف قاپی .
جان کوچولو و بقیه بچه ها هم قالپاق و ضبط بلند میکنن .
شنل قرمزی : عجب !!!!!!!!!!!!!!
نل : اون دوتا رو هم ببین پت و مت هستن . سر چها راه دارن شیشه ماشین پاک می کنن .
دخترک کبریت فروش هم چهار راه پائینی داره آدامس میفروشه .
شنل قرمزی : چرا بچه ها به این حال و روز افتادن ‌؟؟؟؟
نل : به خودت نگاه نکن . مادرت رفت زن آقای پتیول شد .
بچه مایه دار شدی . بقیه همه بد بخت شدن .
بچه های این دوره و زمونه نمی فهمن کارتون چیه .
شخصیتهای محبوبشون شدن دیجیمون ها دیگه با حنا و نل و یوگی و .... 
خانواده دکتر ارنست حال نمی کنن .
ما هم مجبوریم واسه گذران زندگی این کارا رو بکنیم.

    پنجره

 

یک پنجره برای دیدن

یک پنجره برای شنیدن

یک پنجره که مثل حلقه ی چاهی

                               در انتهای خود به قلب زمین می رسد

     و باز می شود به سوی وسعت این مهربانی مکرر آبی رنگ

یک پنجره که دستهای کوچک تنهایی را

از بخشش شبانه ی عطر ستاره های کریم

            سرشار می کند

                              و می شود از آنجا

خورشید را به غر بت گلهای شمعدانی مهمان کرد

 

یک پنجره برای من کافیست

 

من از دیار عروسکها می آیم

از زیر سایه های درختان کاغذی

در باغ یک کتاب مصور

        از فصلهای خشک تجربه های عقیم دوستی و عشق

در کوچه های خاکی معصومیت

از سالهای رشد حروف پرید رنگ الفبا

در پشت میزهای مدرسه ی مسلول

از لحظه ای که بچه ها توانستند

                                    بر روی تخته حرف سنگ را بنویسند

وسارهای سراسیمه از درخت کهنسال پر زدند

            من از ریشه های گیاهان گوشتخوار می آیم

        و مغز من هنوز

                    لبریز از صدای وحشت پروانه ایست

           که او را در دفتری به سنجاقی مصلوب کرده بودند  

وقتی که اعتماد من از ریسمان سست عدالت آویزان بود

در تمام شهر

              قلب چراغهای مرا تکه تکه می کردند

وقتی که چشمهای کودکانه ی عشق مرا

با دستمال تیره ی قانون می بستند

و از شقیقه های مضطرب آرزوی من

              فواره های خون به بیرون می پاشید

وقتی که زندگی من دیگر چیزی نبود

هیچ چیز به جز تیک تاک ساعت دیواری

      دریافتم

              باید   باید   باید

                     دیوانه وار دوست بدارم

 

یک پنجره برای من کافیست

 

یک پنجره به لحظه ی آگاهی و سکوت

     اکنون نهال گردو

  آنقدر قد کشیده که دیوار را برای برگهای جوانش

                                                           معنی کند

از آیینه بپرس

نام نجات دهنده ات را!

       آیا زمین که زیر پای تو می لرزد  

                                              تنها تر از تو نیست؟

پیامبران رسالت ویرانی را

با خود به قرن ما آورده اند؟

   ای دوست

   وقتی به ماه رسیدی

                          تاریخ قتل عام گلها را بنویس

همیشه خوابها

                از ارتفاع ساده لوحی خود پرت می شوند و می میرند

من شبدر چهار پری را می بویم

که روی گور مفاهیم کهنه روئیدست

                آیا آن که در کفن انتظار و عظمت خاکی شد جوانی من بود؟

                آیا دوباره من از پله های کنجکاوی خود بالا خواهم رفت

                تا به خدای خوب که در پشت بام قدم میزند سلام بگویم؟

حس می کنم که وقت گذشته است

حس می کنم که لحظه ی سهم من از برگهای تاریخ است

حس می کنم که میز فاصله کاذبی است

                                            میان گیسوان من و دستهای این غریبه ی غمگین

                حرفی به من بزن

      آیا کسی که مهربانی یک جسم زنده را به تو می بخشد

      جز درک حس زنده بودن از تو چه می خواهد؟

                                            حرفی به من بزن

                                            من در پناه پنجره ام

                                            و با آفتاب رابطه دارم...

دوستی

دل من دیرزمانی است که می پندارد

دوستی نیزگلی است

مثل نیلوفروناز

شاخه ترد وظریفی دارد

بی گمان سنگدل است آنکه روا می دارد

جان این ساقه نازک را - دانسته- بیازارد!

 

درضمیری که ضمیرمن وتوست

ازنخستین دیدار

هرسخن هررفتار

دانه هایی است که می افشا نیم

برگ وباری است که می رویانیم

آب وخورشید ونسیمش مهراست

گربدانگونه که بایست به بارآید

زندگی را به دل انگیزترین چهره بیاراید

آنچنان با تودرآمیزد این روح لطیف

که تمنای وجودت همه ا و باشد وبس

بی نیازت سازد ازهمه چیزوهمه کس.

 

زندگی گرمی دل های به هم پیوسته ست

تا درآن دوست نباشد همه درها بسته ست

 

درضمیرت اگراین گل ندمیده ست هنوز

عطر جان پرور عشق

گربه صحرای نهادت نوزیده ست هنوز

دانه ها را باید ازنو کاشت

آب وخورشید ونسیمش را ازمایه جان

خرج می باید کرد

رنج می باید برد

دوست می باید داشت!

 

با نگاهی که درآن شوق برآرد فریاد

با سلامی که درآن نور ببارد لبخند

دست یکدیگر را

بفشاریم به مهر

جام دل هامان را

مالامال ازیاری  غمخواری

بسپاریم به هم

بسراییم به آوازبلند :

- شادی روی تو !

ای دیده به دیدار تو شاد

باغ جانت همه وقت ازاثر صحبت دوست

تازه   عطرافشان   گلباران باد.

 

بچه گلشهری